Vakantie
Niets moet, niksen mag!
Deze blog schrijf ik vanuit mijn ligstoel aan het zwembad op een heerlijke camping in Moniga Del Garda.
Het was eigenlijk mijn bedoeling niks te schrijven, maar nu ik hier lig denk ik. Ach waarom niet.
Zo kom ik direct aan bij, ik wil een blog schrijven, in plaats van, ik moet! Dat maakt direct het onderwerp van de blog. Van moeten naar willen.
Vanaf het moment dat wij vertrokken, ging de knop om. Hoe laat willen we vertrekken? Belangrijk hierin was wel, de kinderen en hoe laat willen we aankomen? We vertrokken om 3u in de nacht en waren om 16u op de camping waardoor we nog een heerlijke avond hadden.
Ik merk dat ik op vakantie veel meer in het moment leef, iets wat ik momenteel ook aan het leren ben thuis en graag overbreng in de praktijk.
Zo krijg ik vaker de vraag, ja maar, ik moet de kinderen toch naar school brengen? Waarbij ik de tegen vraag stel, wil je dat de kinderen iets leren? Ja, dan mag je ze brengen. Klinkt al veel luchtiger. Of, ik moet gaan werken? Dan is de vraag, vind je je werk leuk? Want als je het leuk vind wat je doet, doe je het eerder vanuit een willen. Door te werken namelijk, kun je leuke dingen doen, of, lekker op vakantie gaan. Of nog een mooie, maar ik moet toch elke avond gezond koken? Ow ja? Dan hoor ik de stem van een heel bijzondere vrouw, is er ooit iemand ziek geworden van 5 dagen friet?
We maken het onszelf vaak behoorlijk moeilijk door overal het woord moeten voor te gebruiken. Wat als we van dat moeten eens willen of mogen maken. Hoe klinkt dat dan? En als je een keer geen zin hebt om te koken, die machine was te draaien, te poetsen of wat dan ook. Doe dat dan gewoon eens niet. Kijk eens hoe dat voelt?
Sinds ik dit zelf toe pas (want ja, ik was ook een moeter (als dat een woord is, haha)) merk ik dat ik veel meer gedaan krijg vanuit een ontspannen manier.
Tijd om deze blog af te sluiten, mijn kids willen namelijk even met mama in het zwembad. We gaan nog even genieten hier.
